Nicoline Snaas

Wat is je missie in muziekland?

Mensen met elkaar verbinden via zingen. Ik geloof dat als wij meer met elkaar zingen i.p.v. praten, dat we dan meer compassie en begrip hebben voor elkaar. Alle lagen –of ‘klasses’ – vallen weg. Daar is muziek bij uitstek geschikt voor; ik zie dat ook vaak echt gebeuren.

Waar word jij blij van, als je lesgeeft?

Als ik mensen blij kan maken en merk dat ze zich kunnen overgeven aan het zingen; en dat ze dan alle zorgen achter zich laten.

Waarin geef je les bij het RZI?

Ik geef een workshop improviseren.

Waarvoor kan ik je ‘s ochtends wakker maken?

Koffie! En als er een nieuw project op de plank ligt. Of ik nou zelf zing of lesgeef, maakt daarbij niet uit. Ook ga ik graag de natuur in om te wandelen. Ik houd van de zee.

Wat kenmerkt jou en je manier van lesgeven?

Mensen zeggen vaak en ook al snel: “Bij jou voel ik me veilig, waardoor ik me makkelijker kan openen. Zowel qua stem als qua gek doen. Ik durf mijn creativiteit te uiten.” En dat is natuurlijk precies wat ik wil bereiken: dat ze hun potentie ontdekken en daarmee gaan spelen.

Ook zeggen leerlingen: “Jij kan me buiten mijn kaders laten treden, waardoor ik nieuwe klanken kan maken.” En: “Ik luister met andere oren naar muziek.”

Wat weten de meeste mensen niet over jou?

Ik vind het heerlijk om soms alleen te zijn en mezelf terug te trekken. En om stil te zijn. Dat laatste verwachten mensen denk ik niet snel van mij. En misschien ook niet dat ik huiselijkheid heerlijk vind.

Wat doe je het liefst buiten de muziek?

Wandelen in de natuur, naar de zee. En met mijn ouders optrekken. Verder slaat de klok vooral muziek.

Ik geef bijvoorbeeld trainingen bij Musicians without Borders. Niet in het buitenland, maar aan groepen die hier komen. Er is weinig taal voor nodig, vooral lef en veiligheid. Het is heerlijk om snel met alleen je stem een hele band neer te zetten, zonder dat je die instrumenten hebt of mensen die ze kunnen bespelen. Je leert de deelnemers wat bas- en drumriffs zijn en dan ben je er al. Daaroverheen kan je dan nog melodieën improviseren, natuurlijk. Het is gaaf om op die manier snel samen iets te kunnen neerzetten.

Ik vorm trouwens samen met andere docenten en ex-docenten Fearless Rose, een a capellakoor dat ambassadeur is van Musicians without Borders. Als die organisatie een presentatie geeft, zingen wij. Ook voor Amnesty bijvoorbeeld.

Highlights uit Nicolines carrière

Nicoline is (jazz)zangeres, zangdocente, koordirigent en initiator van het Familiekoor Kamp Amersfoort. Eén van haar speerpunten is improvisatie. Niet als doel, maar als middel. Want daardoor ga je vrijer zingen en beter naar je medezangers en –instrumentalisten luisteren, wat een beter resultaat geeft. Het publiek krijgt dat ook mee.

Ze heeft een aantal koren geleid, waaronder Tell mama we’re late en Angels. Verder geeft ze les bij CREA Amsterdam en Jazzschool Djam.

Sinds 2014 werkt Nicoline samen met kunstenares Ina van der Lee. Samen verbinden ze rituele kunst en zang in nieuwe vormen rond het thema ‘dood en afscheid’ op dagen als Allerzielen en dodenherdenking op 4 mei.

Het centrale thema in Nicolines werk is ‘verbinding’. Verbinding tussen je lijf en de klank die je maakt, verbinding van je creativiteit met je stem, verbinding van je stem met de stem van de ander, verbinden met het ware luisteren.

→ Lees het uitgebreide interview met improvisatiedocente Nicoline Snaas